Categorie: Huisstijl

Nadat ik mijn bedrijfsnaam Lumael Communicatie bedacht had en een passend logo had laten ontwerpen door Elles Kruip van Sirene Ontwerpers (dankjewel!), was de vervolgstap om een visitekaartje te laten maken. Nu denk je misschien: waarom heb je nog een visitekaartje nodig? Je website is je belangrijkste promotiemiddel en LinkedIn is voldoende als ‘digitale kaartenbak’. Geen papierverspilling, geen drukkosten, geen gedoe. Daar denk ik dus heel anders over. Mijn eigen bedrijf, daar hóórt een visitekaartje bij! En nog een mooie ook, want ik wil hier letterlijk ‘mijn visitekaartje mee afgeven’.

Ik weet nog goed dat ik op reis was in Japan met Friso. Toen we in Tokyo voor het hek van het koninklijk paleis aan het dralen waren, kwam er een man op ons af. Hij zocht contact, maar aangezien mijn Japans niet verder reikte dan ‘konnichiwa’ en ‘arigato’, hield het al snel op met een goede conversatie. De man pakte toen een visitekaartjeshouder, pakte er een kaartje uit en overhandigde die formeel aan mij: met twee handen vasthoudend, duimen aan de bovenkant en er een buiging bij makend. Ik heb het kaartje aangepakt – achteraf gezien heel slordig met een hand – en heb maar een beetje sullig wat knikjes teruggegeven. Geen idee wat deze man voor mij als toerist kon betekenen; als hij reisleider was geweest, had hij me op zijn minst in het Engels kunnen aanspreken. Toch heb ik het kaartje bewaard, als souvenir. Voor als ik ooit nog eens terug ga naar Japan en iemand zoek die ik ‘ken’.

Nu weet ik ook wel dat het er in Japan heel formeel aan toe gaat en dat er in Nederland lang niet zo’n ritueel aan visitekaartjes uitwisselen hangt. Hooguit bij een bijeenkomst met meerdere onbekenden, dan voelt het vaak als een kwartetspelletje als iedereen zijn visitekaartje ronddeelt. Toch is het altijd een fijn moment bij een eerste kennismaking: ‘Wacht, ik geef je mijn visitekaartje, wellicht kunnen we iets voor elkaar betekenen.’ De ander kijkt dan naar de vorm, de kleur en het soort papier van het kaartje en meestal komt er wel een vraag naar aanleiding van de bedrijfsnaam, slogan of andere info die erop staat. ‘Wat is die S?’ ‘Aha, het Skype-logo, dat kende ik niet.’ Jaja, je kunt me ook via Skype bereiken

Ik had Elles mijn gegevens doorgegeven voor op het visitekaartje en toen trots het eerste ontwerp naar een vriendin toegestuurd. ‘Wauw, Con, dat ziet er echt top uit! Maar eh… waarom zet je eigenlijk je huisadres erop? Je gaat toch geen opdrachtgevers aan huis ontvangen? En waarom zet je je doctorandustitel erbij? Is dat niet een beetje pocherig?’ Kijk, aan die feedback had ik nog eens wat! Er volgde een aangepaste versie en toen stelde Elles een ontwerpgrapje voor de achterkant voor: ‘Elk kaartje bevat een vierde deel van je logo. Als je dus vier kaartjes bij elkaar legt, dan heb je je complete logo.’ Je geeft natuurlijk nooit iemand vier visitekaartjes, maar het idee dat relaties van mij ooit samenkomen en dan een kwartet kunnen vormen, is toch geniaal!

Wil je ook bij de Lumael-club horen die mijn visitekaartje heeft? Let’s meet!